Kawah Ijen

Iets later dan gepland, maar ja: er moet ook gerelaxed worden :-) Kawah Ijen dus! Met een nieuwe groep vertrok ik in een busje naar Kawah Ijen. Grappig hoe je mensen die je niet kent en eigenlijk maar een paar dagen mee opgetrokken hebt, al kan gaan missen. Want dat deed ik. In de nieuwe groep waren 6 van de 10 franstalig en dus kletsen ze steeds frans. Ik wilde daar niet echt tussen komen. In het begin miste ik het meisje uit singapore en Roman en Claus wel erg. Maar zoals altijd komt het vanzelf weer goed! Ik kreeg al snel aanspraak metceen superlief mannetje uit Thailand die engels had geleers via internet en dat kon hij hartstikke goed. Hij had al heel veel gereisd en hele leuke verhalen. Het hotel waar we overnachten was wat shabby, ze wilde me extra laten betalen voor een kamer alleen terwijl ik dat al had gedaan en de tourguide wilde me wel een gratis massage geven.... Huhuh, dus ik de deur op slot en lekker vroeg slapen! s Nachts weer "vrolijk" op en in een hobbeldebobbelbus door de jungle, tussen bananenbomen, palmbomen en koffieplantages naar het punt waar we werden ge dropt voor een pittige hike van 1,5u tegen een steile helling. Het was een zware hike maar met prachtige uitzichten en uiteindelijk de beloning: vulkaankrater Kawah Ijen! Echt een sprookje, supermooi met een turquoise meer. De vulkaan is actief dus constant rook en als de rook optrok zag je het geweldige meer van 3km omtrek. Gave foto's gemaakt en leuke gesprekken gehad, o.a. met een jongen uit India. De lucht is wel vreselijk: zwavel wat stinkt naar rotte eieren. Wat ik vantevoren niet verteld had, is dat het een actieve vulkaan is, categorie 3... Er zijn 5 categorien waarvan 1 een slapende vulkaan is en 5 een lavaspuwende. Van alle vulkanen in Indonesie zijn de meeste categorie 1 of 2, maar 3 zijn categorie 3 waarvan Kawah Ijen dus 1 was. Hij is sinds maart gesloten door de regering voor bezoekers en sinds een paar weken ook voor de werklui die daar sulfiet winnen. Maar op een of andere manier mochten we na wat aandringen toch een kijkje nemen, jeuj! Toen weer de wandeling terug en richting de ferry naar bali. Daar werd ik in een gewone indonesische overvolle warme vieze bus gestopt op de ferry. Na een vreselijk benauwde en veel te lange busrit kwam ik 4,5u later aan in Ubud. Daar stonden Renske en Sara me op te wachten. Het guesthouse Gusti's garden is een klein paradijsje in het (na Java) toeristische Ubud. Van een klein straatje loop je door goud met rood versierde deuren en stap je een rustige tropische tuin in met zwembad. Renske had bloemetjes op mijn bed gelegd, superlief! Grappig hoe je elkaar niet kent (hebben elkaar op schiphol gezien toen Renske naar bali ging en ik naar java) maar het toch voelt alsof een vriendin op je wacht. De kamer is heerlijk met een balkon die uitkijkt op de tuin en een buitenbadkamer. De twee dagen hier heb ik vooral heerlijk relaxed en genoten met Renske en Sara. Wandeling door de rijstvelden, zonsondergang bij de tempel in zee tanah lot, op brommertjes naar graftombes en heerlijk (!) eten bij de vele hippe restaurantjes. Morgen met Renske richting de kust: Amed waar het prachtig snorkelen moet zijn. Bedankt voor jullie leuke en lieve reacties, echt super!