eerste surfles!

Hallo lieve allemaal,
Na een lange en vermoeiende dag op het strand met 30 graden, een helderblauwe zee en slechts een boek ter entertainment, ben ik wel toe aan wat ontspanning ;-) Tijd voor een berichtje dus. Het weer is hier nog steeds geweldig (wat is dat toch met nederlanders en het weer…) maar ze zeggen dat er straks een storm met bliksem op komst is. Ik hoop het, gezellig!
Naast ontspannen en luieren doe ik ook nog wel actief af en toe hoor. Zo heb ik in globale lijnen al een reisplanning gemaakt. En wat blijkt…. Ik kom tijd te kort! Er is zoveel te doen en zien in Australie dat ik het nooit allemaal ga zien, maar ik heb een paar keuzes gemaakt en ga vrijdag weer verder naar het noorden. Het is hier heerlijk in Tathra, maar ik moet toch wel wat meer gaan zien van OZ. Dus vrijdagochtend heel vroeg word ik door mijn oom op de bus gezet richting Wollongong, net onder Sydney, waar ik het weekend bij mijn neef en zijn vriendin kan blijven. Lijkt me erg gezellig. Vandaar uit ga ik naar Sydney waar ik een weekje blijf om vervolgens richting het noorden te reizen. Ik heb er zin in!
En tot die tijd geniet ik hier nog even van het strand dichtbij, de kookkaburra’s die je ‘s ochtends wakker lachen, de kangoeroe’s die in de schemering door de voortuin springen en de familie. Gisteren heb ik mijn eerste prive surfles gekregen van mijn neef Kyle (20). Hij is lifeguard hier en hij geeft surfles aan groepen, een echte australische surfboy dus. En hij was zo lief om te proberen (met de nadruk op…) mij te leren surfen. En ik kan je vertellen: het is niet zo gemakkelijk als het lijkt! Ik het overal schrammen, blauwe plekken en spierpijn en heb minstens 5 liter zout water gedronken die middag, haha. Maar misschien ben ik ook gewoon wel niets gewend. Het was wel heel erg leuk en Kyle is een hele geduldige leraar ;-)
En mijn andere neef, Mitch (12) is echt een schatje. Gisteren vertelde ik hem dat wij vroegen altijd smurfensnot maakten (beetje shampoo of afwasmiddel en een beetje water in een plastic boterhamzakje en dan knijpen en wrijven tot het een schuimige massa wordt; was dat iets wat alleen friese kinderen deden of is dat algemeen bekend?...).
Het was bedoeld als een leuke anekdote over “vroeger” maar eindigde in een festijn met zakjes, shampoo en kleurstoffen (dat laatste was Mitch’s idée…) omdat hij het natuurlijk wel zelf uit wilde proberen. En ik moet zeggen: ze zijn goed gelukt! Hij is er helemaal weg van, mijn oom en tante iets minder. Als de zakjes met shampoo en kleurstof op de bank knappen…. Hmm, ben een slechte invloed denk ik.
Nou goed, ik vermaak me (en mijn neven) nog steeds en hou jullie op de hoogte!
X