Man-made fairyland

En dan is het zomaar ineens anderhalve week verder! Op veler verzoek ;-) toch een verslagje van mijn avonturen zover. Heel avontuurlijk is het tot dusver nog niet geweest, wel relaxt :-)
Ik vlieg met Malaysia Airlines MH19, beetje gek wel. Je kunt niet anders dan er bij stil staan hoe al die mensen toen ook zo in het vliegtuig zaten, nietsvermoedend op weg naar een tropische vakantiebestemming, familiebezoek of werk. En hoe het dan zo anders kan lopen...
Mijn vlucht was goed, lang en een beetje saai. Ik ben een beetje verwend met Emirates merk ik wel. Ik mis het grote tv-scherm, de tig nieuwe afleveringen van The Big Bang Theory (ze hadden er maar 3!!) en de menukaart waarop staat wat we te eten krijgen (helft van de lol, nietwaar). Maar goed, na lange vlucht en een tussenstop op KL van 4u (en een warme douche) plof ik op het bed van mijn hotel in little India neer. Alles in Singa is duur, zo ook hotels. Als echte glampacker ga ik natuurlijk niet in een hostel zitten, maar het alternatief is vrij prijzig. Vooral als je een raam wilt. En aangezien ik al een klein beetje claustrofobisch ben aangelegd, lijkt me dat in een hotel met 10 verdiepingen wel fijn. Dat is dan €75 per nacht. Voor ZO-azie belachelijk duur. Maar ik ben er blij mee, lekker centraal (5min lopen van de MRT waarmee je zo de hele stad door crosst), warme douche en schoon. Dus tevreden val ik om 13.30u in slaap om om 18.00u weer wakker te worden, mezelf een beetje op te kalefateren en de stad in te gaan om te eten. Het voelt een beetje als thuiskomen, Singapore. Dus ik ga meteen naar mijn favo-eetplekjes: cheese-garlic naan met fresh lime juice bij Newton Food court en daarna naar Makansutra voor cereal prawns, die ik opeet op de trappen van de boulevard met uitzicht op de prachtig verlichte skyline van Singapore en de Marina Bay Sands.
De volgende dag is het tijd om de stad verder te verkennen.
Singapore is gaaf, schoon, bijzonder, mooi en bizar. Een meisje uit Java die ik vorig jaar met reizen heb ontmoet omschreef het vorige week op haar Facebook: "its a man-made fairyland" En dat is het eigenlijk ook... Het is heel gemaakt, maar op een leuke manier! Nog gemaakter dan de stad zelf met de sprookjesachtige gardens by the bay en indrukwekkende marina bay sands, is het eiland Sentosa.
Zaterdag heb ik tijdens het wandelen door de stad al even een kijkje genomen op dit eiland wat eigenlijk 1 groot pretpark is, verdeeld in nog veel meer attracties, zoals een "believe it or not"-museum, Sea-aquarium, universal studios, strand, tientallen eettentjes en nog veel meer! Je kunt via de skytrain of de cablecar naar het eiland, maar Nederlands als ik ben, ga ik via de gratis boardwalk over het water. Sportief en ook nog eens prachtig aangelegd met allerlei inheemse boomsoorten. Eenmaal daar aangekomen stikt het van de toeristen (veelal Aziatisch) en het is superheet. Dus na een uurtje hou ik het voor gezien en ga met de shuttlebus naar het strand van sentosa. Heel bizar, zo dicht bij de stad. Ik wandel langs het strand en ga met de skytrain terug (terugweg is wel gratis haha) en trakteer mezelf op een 'Java chip frappuchino' van de welbekende Starbucks oftewel de oase in de woestijn als je aan het rondreizen bent door Azie (oké, oké ik ben nog maar net begonnen, maar toch!) 'S avonds eet ik heerlijk bij lau pa sat, een plek waar je buiten op straat tussen de wolkenkrabbers sateetjes kunt eten bij een van de vele satestandjes. Ze worden ter plekke geroosterd dus overal zie je rook en kleine vuurtjes. Bovendien zit iedereen aan kleine tafeltjes op straat, supergezellig! Met de MRT weer terug naar 'huis', want ik merk dat die jetlag nog niet uit mijn systeem is. Jammer! Want ik wil nog zoveel zien en omdat het altijd warm is en alles tot laat open, kan dat prima nog tot een uurtje of 12 's nachts. Maar als je je ogen niet meer open kunt houden, wordt dat sightseeing ook lastig. In de MRT nog een Indiër ontmoet die me heel graag al zijn foto's van zijn ex wilde laten zien op zijn telefoon. Na vriendelijk te hebben gelachen en beleefd een praatje te hebben gemaakt kan ik gelukkig al snel zeggen:"this is my stop! Nice to meet you!". En voordat hij kan reageren loop ik snel de MRT uit.
De volgende dag besluit ik naar Universal studios te gaan, eens een keer wat anders. Dus weer op naar sentosa en dit keer wel met de sentosa-express. Als je 5 blaren rijker bent van al dat wandelen op slippers, lijkt €3 voor een ritje opeens helemaal niet meer zo duur.
En dan USS. Wat zal ik zeggen... Het is zo mogelijk nog bizarder en Amerikaanser dan de stad zelf. Alles ziet er prachtig uit en heel gemaakt. Maar superleuk om een keer te zien! Alleen naar een pretpark gaan is wel een bijzondere ervaring. Zo heb je bijvoorbeeld het fenomeen 'selfiestick'... Zo'n ding waarmee je eigenlijk mega voor schut loopt en die je eigenlijk het liefst stiekem te voorschijn haalt om snel een foto te maken en weer snel wegstopt in de hoop dat niemand je gezien heeft. Maar... voor de 'alleen-naar-een-pretpark-ganger' een uitkomst. Hoe bewijs je anders dat je er toch echt geweest bent? Nog zo'n uitkomst is de single rider lane bij de meeste attracties. Aan de ene kant benadrukt het wel pijnlijk duidelijk je status die dag, maar aan de andere kant scheelt het vaak een wachtrij van 40min. Nou, dan maar een single rider, geen probleem! Dus in no time ga ik door de attracties, sommige heel snel en heel eng (the mummy returns en transformers), andere grappig (Puss in boots!) en spectaculair (water en vuurshow van Waterworld). Vanwege mijn singlerider-status heb ik zelfs tijd om sommige 2x te doen en word ik op een gegeven moment zelfs door een van de meisjes bij de attractie herkend. Een duidelijk teken dat het genoeg is geweest voor vandaag. Met nog wat extra blaren verlaat ik erg moe deze aparte wereld. Leuk om een keer mee te maken! Ik eet nog even wat heerlijks bij een van de hawker stalls in de stad en strompel dan moe maar voldaan naar mijn bedje. Morgen naar Bali!