Hier wil ik nooit meer weg...
Blijf op de hoogte en volg Talitha
15 Mei 2014 | Indonesië, Bukittinggi
We komen lastig in slaap van alle mooie indrukken en 3 uur later worden we weer fijn gewekt door de moskee in onze kamer. Maar goed, vandaag gaan we naar de Harau vallei, van horen zeggen een prachtige plek, dus we hebben er zin in! Andre en Putra brengen ons weer op de scootertjes dus we kunnen onderweg weer van de omgeving genieten.
We scheuren met de scooters door dorpjes en smalle straatjes en stoppen even bij een klein cassave"fabriekje" omdat Renske en ik die zo lekker vinden (en dan niet de -Hollandse-uit-een-zak-cassave maar echt Indonesische, zooo lekker). Bij het fabriekje zijn vrouwtjes druk in de weer met het raspen van cassave in lange plakken om ze vervolgens in de hete olie te frituren. Een ander vrouwtje kleurt ze vervolgens met een kwastje een voor een met een rode pittige kleurstof. Wat een werk! We slaan hier flink in. 3 heerlijke zakken met verschillende smaakjes. Maar niets smaakt zo lekker als de mega-cassavechipsen (zo'n 20cm lang) vers uit de olie, die we van de vrouwtjes krijgen. De vrouwtjes vinden ons een "attractie" op zich. Ze praten druk tegen elkaar, lachen hard en lopen naar ons toe om ons een klap op de schouder te geven en te zeggen "bagus!" , wat mooi betekent in Bahasa. Even later staan ze alledrie in de deuropening om ons uit te zwaaien als we weer op ons scootertje wegrijden richting de harau, tassen vol cassave rijker. Onderweg komen we overal langs de weg nog rode kroepoek tegen die op zeiltjes wordt gedroogd. 2 uurtjes later komen we aan in de harauvallei ( ondertussen zijn we wel hartstikke nat geregend, ondanks de poncho's maar goed). Wat is het hier prachtig! Prachtige groene rijstvelden, mooie kleine dorpjes met supervriendelijke bevolking, indrukwekkende watervallen, omzoomd door 300m hoge rotsen. De kloof van de harauvallei. En dan.... komen we bij onze slaapplek de komende nachten; Abdi's homestay. Een plek die al je verwachtingen overtreft. Met 5 huisjes die uitkijken over de rijstvelden en visvijvertjes en net daarachter een waterval die vanaf een 150m hoge rotswand naar beneden klettert. Wat is het hier mooi! Dit moet een van de mooiste plekken zijn waar ik ooit ben geweest. De huisjes zijn eenvoudig maar gezellig en hebben een leuke veranda waar we elke dag ons verse ontbijtje krijgen, een thermoskan thee en heerlijk avondeten klaargemaakt door Noni; elke avond weer een verassing, elke avond verrukkelijk. Een douche hebben we niet. We wassen ons in de traditionele wadi met water uit de waterval achter ons huisje. En dat is verrassend verfrissend! Abdi's homestay wordt gerund door een familie en zo voelt het ook meteen. Hier willen we niet meer weg! De dagen erna genieten we van de prachtige harau-vallei. We hiken naar een waterval midden in de jungle, rijden door de vallei in een becak, zwaaien naar de mensen in de dorpjes, tutten bij het huisje genietend van het prachtige uitzicht, helpen Noni met het koken van de heerlijkste ayam rendang die ik ooit geproefd heb, zingen s avonds bij het licht van een olielampje met gitaar en met Iwal, Kandi uit Bandung en Dodo (die heel hard en heel vals zingt maar zich daardoor totaal niet laat weerhouden), vallen in slaap bij het geluid van kikkers en krekels in de rijstvelden en de kletterende waterval, krijgen op onze veranda elke dag bezoek van onze ayam(kip)-vriendjes en 1 eendje die geadopteerd is door een kippenmoeder die elke dag heel geduldig aan de waterkant wacht tot haar kind is uitgezwommen in het slootje voor de rijstvelden, bezoeken het Minankabaupaleis van de koning en gaan naar een soort plattelandsfeest voor locals wat wij hebben omgedoopt tot 'cowsurfing', waarbij mannen achter twee koeien gaan hangen en deze door een ondergelopen rijstveld jagen. Zo wordt er van een noodzakelijke taak (namelijk het land omploegen voor de volgende oogst) een feestje gemaakt. Renske en ik dachten:" een festival? Dan onze mooie jurkjes maar aan, sieraden om en gaan." Het festival pakt echter iets anders uit dan we dachten. Binnen zo'n 10 minuten zitten we beide onder de modder. Daar staan we dan mooi te wezen, haha. Na 3 nachten moeten we deze prachtige, bijna sprookjesachtige plek toch gaan verlaten... Morgen vertrekt ons vliegtuig naar Bali en gaan we nog lekker even vakantie vieren :-) De foto's zet ik meteen weer even op Facebook!
We scheuren met de scooters door dorpjes en smalle straatjes en stoppen even bij een klein cassave"fabriekje" omdat Renske en ik die zo lekker vinden (en dan niet de -Hollandse-uit-een-zak-cassave maar echt Indonesische, zooo lekker). Bij het fabriekje zijn vrouwtjes druk in de weer met het raspen van cassave in lange plakken om ze vervolgens in de hete olie te frituren. Een ander vrouwtje kleurt ze vervolgens met een kwastje een voor een met een rode pittige kleurstof. Wat een werk! We slaan hier flink in. 3 heerlijke zakken met verschillende smaakjes. Maar niets smaakt zo lekker als de mega-cassavechipsen (zo'n 20cm lang) vers uit de olie, die we van de vrouwtjes krijgen. De vrouwtjes vinden ons een "attractie" op zich. Ze praten druk tegen elkaar, lachen hard en lopen naar ons toe om ons een klap op de schouder te geven en te zeggen "bagus!" , wat mooi betekent in Bahasa. Even later staan ze alledrie in de deuropening om ons uit te zwaaien als we weer op ons scootertje wegrijden richting de harau, tassen vol cassave rijker. Onderweg komen we overal langs de weg nog rode kroepoek tegen die op zeiltjes wordt gedroogd. 2 uurtjes later komen we aan in de harauvallei ( ondertussen zijn we wel hartstikke nat geregend, ondanks de poncho's maar goed). Wat is het hier prachtig! Prachtige groene rijstvelden, mooie kleine dorpjes met supervriendelijke bevolking, indrukwekkende watervallen, omzoomd door 300m hoge rotsen. De kloof van de harauvallei. En dan.... komen we bij onze slaapplek de komende nachten; Abdi's homestay. Een plek die al je verwachtingen overtreft. Met 5 huisjes die uitkijken over de rijstvelden en visvijvertjes en net daarachter een waterval die vanaf een 150m hoge rotswand naar beneden klettert. Wat is het hier mooi! Dit moet een van de mooiste plekken zijn waar ik ooit ben geweest. De huisjes zijn eenvoudig maar gezellig en hebben een leuke veranda waar we elke dag ons verse ontbijtje krijgen, een thermoskan thee en heerlijk avondeten klaargemaakt door Noni; elke avond weer een verassing, elke avond verrukkelijk. Een douche hebben we niet. We wassen ons in de traditionele wadi met water uit de waterval achter ons huisje. En dat is verrassend verfrissend! Abdi's homestay wordt gerund door een familie en zo voelt het ook meteen. Hier willen we niet meer weg! De dagen erna genieten we van de prachtige harau-vallei. We hiken naar een waterval midden in de jungle, rijden door de vallei in een becak, zwaaien naar de mensen in de dorpjes, tutten bij het huisje genietend van het prachtige uitzicht, helpen Noni met het koken van de heerlijkste ayam rendang die ik ooit geproefd heb, zingen s avonds bij het licht van een olielampje met gitaar en met Iwal, Kandi uit Bandung en Dodo (die heel hard en heel vals zingt maar zich daardoor totaal niet laat weerhouden), vallen in slaap bij het geluid van kikkers en krekels in de rijstvelden en de kletterende waterval, krijgen op onze veranda elke dag bezoek van onze ayam(kip)-vriendjes en 1 eendje die geadopteerd is door een kippenmoeder die elke dag heel geduldig aan de waterkant wacht tot haar kind is uitgezwommen in het slootje voor de rijstvelden, bezoeken het Minankabaupaleis van de koning en gaan naar een soort plattelandsfeest voor locals wat wij hebben omgedoopt tot 'cowsurfing', waarbij mannen achter twee koeien gaan hangen en deze door een ondergelopen rijstveld jagen. Zo wordt er van een noodzakelijke taak (namelijk het land omploegen voor de volgende oogst) een feestje gemaakt. Renske en ik dachten:" een festival? Dan onze mooie jurkjes maar aan, sieraden om en gaan." Het festival pakt echter iets anders uit dan we dachten. Binnen zo'n 10 minuten zitten we beide onder de modder. Daar staan we dan mooi te wezen, haha. Na 3 nachten moeten we deze prachtige, bijna sprookjesachtige plek toch gaan verlaten... Morgen vertrekt ons vliegtuig naar Bali en gaan we nog lekker even vakantie vieren :-) De foto's zet ik meteen weer even op Facebook!
-
15 Mei 2014 - 19:54
Vera:
Wauw, wauw, wauw!! Wat weer een mooi verhaal :-) en we zien jullie natuurlijk ZO staan met de mooie jurkjes tussen/onder de modder, haha.
Geniet van jullie 'vakantie' op Bali! Ben benieuwd naar je foto's! -
15 Mei 2014 - 20:07
Wytske:
Ach,meissie toch,wat een weelde aan indrukken en belevenissen!jullie zijn "het entertainment" voor de mensen daar, die genieten nog jaren na, volgens mij van die tall beautiful girls!!en ja in galakleding naar een modderfeest is ook weer eens iets anders,toch?...
Nu na alle zware inspanning luieren op Bali dus, geen medelijden hoor!wel LIEFS veel!Heel veel!!ook voor Renske bye for now. -
15 Mei 2014 - 20:53
Bertine:
Ha lieverd,
wat een mooi verhaal weer! Lekker verder genieten samen.
Liefs -
15 Mei 2014 - 21:37
Saskia:
He Talitha,
Wat een mooi verhaal weer, word er bijna jaloers van ondanks dat ik in Barcelona zit ;)
Veel plezier in Bali straks!!
X saskia -
16 Mei 2014 - 08:51
Yvon :
Prachtig, heerlijk dat we op afstand mee mogen genieten door dit ontroerend verslag! Liefs -
17 Mei 2014 - 00:10
Wim Staal:
dag Talitha,
Wat is de wereld toch mooi, als je ogen in de diepte kijken naar alles wat jullie zien, ervaren, proeven en zo intens verhaald wordt . Je laat ons gewoon meegenieten en meevoeren met de scooters en het lijkt alsof wij er gewoon bij zijn, zo passioneel, zo mooi, zo intensief, zo realistisch op waarheid beschreven net als in 'n film ik wil ut.
Dankjewel jij bent 'n kanjer, nog hil veul plezier, lol en gein en geniet van je vakantieweekend.
Groetjes en liefs van Wimke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
